Archief – presentaties om te downloaden

Midden in het leven

Het kinderleven

Hormonale en chirurgische geslachtsverandering heeft soms een positief effect. Maar lichamelijke complicaties en psychische problematiek treden vaak op.

Door corona is al een enorme achterstand in zwemlessen ontstaan. Het geven van zwemles is voor onze jongste inwoners van levensbelang om watervrij te worden en zo verdrinkingen te voorkomen. Voor ouderen is zwemmen van belang voor een aantal gezondheidsproblemen, zoals rugklachten. Door de opwaartse kracht in het water is het makkelijker om pijnlijke en immobiele gewrichten te gebruiken. Minder bekend is dat zwemmen net als andere vormen van bewegen als een medicijn werkt bij de ziekte van Parkinson. Voor veel ouderen is gezamenlijk zwemmen niet alleen een gezond maar ook een sociaal uitje, vooral als andere, actievere vormen van sport te veeleisend worden.

Dementie is voor ons een schrikbeeld. Maar dementie is ook iets dat bij ons hoort.

Ook het papieren bewijs dient het tegengaan van verspreiding van het coronavirus. Daardoor besef je bovendien dat de pandemie verre van voorbij is.

Het is naïef van de coöperatie om te denken dat ze kunnen voorkomen dat tijdens hun bijeenkomsten mensen een weg vinden om illegale activiteiten te ontplooien.

Sommige huisartsen verzorgen vaccinatie voor wie uit schaamte een openbare vaccinatielocatie mijdt.

De Jeugdbescherming schiet volgens Inspectie tekort

De vele argumenten tégen zullen luider klinken en meer gehoor krijgen bij een open discussie hierover.

Vooral als de bron van pijn moeilijk te achterhalen is, kunnen mensen makkelijk terechtkomen in een vicieuze cirkel van allerlei ‘mechanische’ pijnbehandelingen.

Gemeenten hebben voor jeugdzorg onvoldoende financiën en vaak te weinig deskundigheid.

Bloed zweten

Niet splinterpartijen maar een daadkrachtig parlement versterkt gebalanceerde politiek.

Het nieuwe plan in de gemeente Lansingerland voorziet in betere samenwerking tussen de betrokken organisaties, zoals gemeente, maatschappelijk werk, SchuldHulpMaatje en Humanitas Thuisadministratie.

Een politisering van de corona-problematiek schaadt een doortastende crisisaanpak.

Waardering voor de inzet mag getoond worden – door een bescheiden fooi en een vriendelijk woord.

Een op de vier jonge artsen denkt aan stoppen met de opleiding

Stilstaan bij de eigen sterfelijkheid helpt bewuster te leven.

Politiek en samenleving lijken te schuren

Ik ben voor vaste financiële beloning van lifeguards

Ik ben voor meer aandacht voor orgaandonatie vóór het overlijden

Geroepen zijn is niet alleen uitgenodigd zijn, alsof het gaat om een feest, maar ook aangesteld zijn, opgeroepen!

Ik ben voor een betere behandeling van arbeidsmigranten

Christelijke arts is meer dan medische ethiek

Hoge Raad over euthanasie bij diepe dementie

Wel of geen donor zijn

Ik ben voor het voeren van levenseindegesprekken

Ik ben voor een 0.0-carnavalsfeest

Omdat het woord ‘straling’ eng klinkt, kan men gemakkelijk op het verkeerde been gezet worden door fake wetenschap.

Euthanasie bij ‘voltooid leven’

De populariteit van lachgas als ‘partydrug’ neemt fors toe, er kleven gezondheidsrisico’s aan, de patronen en ballonnen belasten het milieu en verkeersincidenten als gevolg van het gebruik nemen toe.

Dat oxycodon geregeld wordt misbruikt, komt door een weeffout in de gezondheidszorg.

God is groot en machtig. Dat besef ik ook als dingen dreigen mis te lopen of er medisch slecht uitzien. Ik bad ook tijdens operaties.

Niemand vindt pijn leuk. Het is enorm vervelend om pijn te hebben. Je kunt dan aan niks anders denken…

Over deze zaken mijmeren versterkt bij mij het belang van het vooruitzicht van de uiteindelijke overwinning van Christus waar in Openbaring over gesproken wordt.

Een lobbygroep voert actie om het levenseinde zelf te kunnen regisseren. Zij wil via VVD en vooral D66 de wetgeving aanpassen, en probeert dit als mensenrecht – en doktersplicht – neer te zetten.

Welke dimensies van lijden kennen we? Hoe is palliatieve zorg georganiseerd, welke knelpunten zijn daarbij te noemen? Kan er sprake zijn van een ‘goede dood’?

Dat het kabinet tegen het advies van de commissie-Schnabel in toch een nieuwe wet wil optuigen, is voor mij een veeg teken.

Ontzag voor leven en sterven is vaak leidend in hospices en maakt dat men extra huiver heeft bij onnatuurlijk sterven, en dus ook bij euthanasie.

Bij kanker is pijn een belangrijk symptoom. Dit geldt al in de fase dat er uitzicht is op genezing, maar nog meer wanneer er sprake is van uitzaaiingen of van gevorderd zijn van de ziekte.

Behandeling van pijn is effectiever als de onderliggende aandoening wordt behandeld, maar in veel gevallen kan aan het voorschrijven van pijnmedicatie niet ontkomen worden.

Ik heb van nabij gezien hoe moeilijk het stervensproces kan zijn, maar ik ben niet bang voor de dood. God zal ook dan erbij zijn.

Het is goed om te bedenken dat één op de tien mensen op enig moment in zijn carrière problemen heeft met alcohol of drugs. En dat dit niet anders is voor medische beroepsbeoefenaars.

Als een familie gewapend met een wilsverklaring en een handreiking van de overheid het gesprek in gaat, is het voor een jonge, onervaren arts echt niet makkelijk voet bij stuk te houden.

Zelfs mét al het vernuft van operaties, bestraling en chemotherapie blijft herstel van een ziekte een wonder in Gods hand.

Het is jammer dat zowel koning Willem-Alexander als minister Timmermans vorig jaar na de ramp met de MH17 geen duiding gaven of over God spraken.

Een té grote betrokkenheid verraadt zich vaak pas geleidelijk, bijvoorbeeld door steeds meer meegezogen te worden door de wensen van de patiënt, aardig gevonden te willen worden en geen nee kunnen zeggen. Of door de eigen grenzen stelselmatig te negeren, waardoor oververmoeidheid optreedt. Maar ook jezelf groot proberen te houden kan te ver gaan, niet aan verdriet dat je voelt toegeven.

Of je een operatie moet doen als de kans van slagen 20 procent is…? Soms ligt het niet op onze weg de dood verder uit te stellen.

In een cultuur waarin levensbeëindiging op verzoek alledaags is, wordt een palliatieve aanpak van problemen overbodig. Of onnodig duur.

Ik beschrijf een aanpak waarmee de gewetensbezwaarde laat zien het ongemak niet af te wentelen op anderen maar hier desnoods zelf de vervelende gevolgen van te willen dragen.

Voor veel mensen is het bestaan van het lijden een van de redenen om niet in (een) God te geloven. Als gelovigen kunnen we hiermee sympathiseren, want lijden kan zo onrechtvaardig zijn. Waar is God? Waarom ik? Dat kan ook een christen vertwijfeld uitroepen.

Regels als een verwijsplicht leiden alleen maar tot verdere formalisering.

Gezondheidsproblemen vormen bovendien een confrontatie met de eigen kwetsbaarheid, ja, met de eigen sterfelijkheid. Deze confrontatie brengt momenten van inkeer en reflectie die verrijkend kunnen werken. Geen gehaast en gejakker meer; geld doet er niet meer toe; men kan nu juist extra genieten van iets lekkers, of een mooi uitzicht. Dat laatste ook in geestelijke zin: uitzicht over de dood heen. Maar soms kan het leiden tot onrust en angst. Wie zorgt er straks voor mijn kinderen? Zal ik veel pijn krijgen? Als ik sterf, waar ga ik heen?

Mange føler seg som en byrde for andre. Men vi understreker at de har samme verdi som menneske, uansett hvor syke de er.

De termen worden aangepast aan de westerse mens, maar de inhoud blijft voluit boeddhistisch.

‘Ik zorg voor de wond, God geeft de genezing’, aldus de briljante middeleeuwse chirurg Ambroise Paré.

Ik zie een trend waarbij euthanasie van uitzondering voor noodsituaties onderdeel is geworden van het gangbare, medische handelen.

…óf eerst de kortdurende vorm toepassen óf eerst ruggespraak houden met een in palliatieve zorg gespecialiseerde hulpverlener.

Ich sage meinen Patienten: ‘Egal, wie entstellt du bist, egal, wie sehr du stinkst oder wie seltsam du dich aufgrund der Medikamente, die du schlucken musst, benimmst: Du bist wichtig, wir wollen weiterhin mit dir zu tun haben, wir sind für dich da.’ Das ist etwas ganz Anderes als auszustrahlen: “Du zählst nicht mehr mit, es kann besser vorbei sein.”

Euthanasie en de rol van de arts

Ingrijpende regelgeving en een nieuwe juridische norm worden gebouwd op de beoordeling ‘zorgvuldig’ van enkele dubieuze casus.

De verleiding om onder druk van familie de dosering medicijnen te verhogen, al is dat niet in het belang van de patiënt, is op zo’n moment heel groot.

Ontvoering in Jemen

De inzet van hightech geneeskunde bij patiënten bij wie weinig gezondheidswinst is te behalen, is vaak onervarenheid van de behandelaar of zelfs duur hobbyisme.

Met de huidige technische mogelijkheden, zijn we in de medische wereld verlegen geworden met de oorspronkelijke ‘zorg’.

Palliatieve sedatie mag alleen in de stervensfase en indien een symptoom refractair is of de behandeling ervan buitenproportioneel.

Mijn christenzijn motiveert mij om geïnteresseerd te zijn in de persoon van mijn patiënt. Wat is zijn moeite? Ik probeer ‘langszij’ te komen.

Mensen worden soms rijker, wijzer en daardoor ‘mooier’ door hun medische ervaringen – geholpen door onze voorbede.

Vroeger was het sterven het domein van de geestelijkheid en van religie; nu wordt het beheerst door de geneeskunde.

Veel pijn, en ‘morfine’ helpt niet – deel 2

Veel pijn, en ‘morfine’ helpt niet – deel 1

Ketamine bij de behandeling van pijn bij kanker

Gabapentine bij de behandeling van pijn bij kanker

Sedatie in de laatste levensfase is geen alternatief voor euthanasie.

5. Levensbeëindiging en zorg voor stervenden

9. Alternatieve geneeswijzen

10. Rechten van patiënten in de Nederlandse wetgeving

Placebo-effect is als geneeskrachtige bondgenoot te benutten.

Aan het feit dat er een bovennatuurlijke wereld is, heb ik al vanaf jonge leeftijd nooit hoeven twijfelen. Hoe dat zo gekomen is…

Er moet voorkomen worden dat de patiënt het gevoel krijgt dat hij de controle over zijn situatie verliest.

Pijn kan maken dat iemand wanhopig wordt, of angstig, of boos, of eenzaam. Pijn gaat dan over in lijden.

Ik ben om bijbelse, ethische en medische redenen tegen euthanasie. Maar ik benader de zaak liever van de andere kant: ik ben ergens vóór.

Jeugdsentiment om dit artikel terug te zien, uiteraard niet om alsnog iemand hiermee iets te leren.

Op alle plaatsen waar het medisch handelen ventrikelfibrilleren kan veroorzaken, moet een defibrillator in de buurt zijn.